Als deze meneer binnenkomt, ben ik verzekerd van een verkoop, hij vindt altijd iets moois.
Steevast zegt hij erbij: “ik heb geen idee waar ik het neer ga zetten, maar dat zie ik nog wel”.
Wat hij er al niet heen sleept is ongekend: glazen, vazen, een heel wild servies, zilverwerk enz. enz. Natuurlijk niet alleen uit onze winkel, maar overal vandaan.
Uiteraard zijn wij het soms oneens over de prijs, maar inmiddels gunnen we elkaar wat.
Ik ben gewend aan zijn directheid en zijn vreemde humor.
Soms komt hij met bloemen of koffie aan en een andere keer bewaar ik iets leuks voor hèm.
Hij volgt de ontwikkelingen met de verbouwing en met An op de voet, heeft overal een mening over. Het lijkt wel alsof hij deel uitmaakt van de directie (!)
Langzamerhand word ik héél nieuwsgierig naar zijn huis. Dat zeg ik dan ook en hij nodigt ons direct uit.
Als hij voor de zoveelste keer zegt dat hij geen plaats heeft en ruimte moet maken, zeg ik: ‘ Wanneer kunnen we komen kijken?” .
‘ Zeg maar wanneer het je schikt’ , zegt hij.
En zo komt het, dat we na sluitingstijd een rondleiding krijgen door het 3 verdiepingen tellende huis van meneer, zeer zwaar onder de indruk zijn …..
en eindigen met een glas Champagne ( uit glazen van het derde Servies).