Op een dag komt er een prachtige jonge dame de winkel binnen. Ze heet Zoë. “Ik wist niet dat u zoveel Delfsblauw had” zegt ze en ze vergaapt zich aan het bij elkaar geplaatste Delftsblauw. Ze vindt het erg mooi en zegt dat ze thuis ook het nodige heeft. Als ik op haar instagram account kijk, dan zie ik prachtige foto’s maar vooral van mooie mensen in een mooie omgeving. Maar als ik verder kijk zie ik toch ook foto’s van Delftsblauwe vazen. Ik weet niet hoe we er op komen, maar ze biedt me aan foto’s te maken voor mijn instagram. Superleuk aanbod, waar ik dolgraag gebruik van maak. Ik krijg vaak genoeg te horen dat ik een amateur ben en Zoë heeft een opleiding gedaan. We spreken af dat als ze tijd heeft, ze een paar uurtjes komt. Dat duurt heel lang. Dus ik begin maar eens wat berichtjes te sturen. ‘Wanneer kom je”, vraag ik en ik blijf het warm houden. Tot ik een groen licht krijg, ‘vrijdag om 10 uur, is dat goed?’ Natuurlijk is dat goed en zo komt het dat deze paradijsvogel een geinproviseerde fotostudio bouwt van een oude tafel, een wit tafelkleed en de keukendeurtjes die nog niet in de nieuwe keuken zijn gemonteerd. Zoë is 3 uur lang geconcentreerd bezig en geloof me, het wordt prachtig!
@zoestekkel