Hoe komt het toch dat mensen in een servieswinkel vragen of er ook andere dingen te koop zijn?
Als decoratie hebben we soms schelpen of fossielen staan. Daarnaast zijn er ook twee opgezette dieren. Deze zijn poplair, ‘wat kost die schelp in de etalage?’ en ‘wat is dat voor steen, is die te koop?’ Ook de lampen, spiegels stolpen of perspex kubussen zijn onderdeel van deze vragenlijst. Meestal antwoord ik dat deze atributen bij de inrichting van de winkel horen. De laatste tijd pak ik het anders aan. Ik zet overal een prijs op, dus ze kunnen het kopen. Dit leidt tot veel minder vragen…….
Op een dag komt er een jongen van een jaar of 11 binnen met zijn moeder en zusje. ‘Mevrouw” zegt hij ‘ik wil die bruine steen uit de etalage graag kopen’. Er staat een prijs op die ik wel wat hoog vindt voor een 11 jarige jongen. Maar hij heeft gespaard en geld van oma, dus het kan.
We vinden de steen erg mooi maar we weten niet wat het is. Hij belooft dat hij terugkomt als hij het weet. Van de week was het zover. De jongen kijkt mij aan en zegt; ‘weet u nog dat ik een steen bij u gekocht heb?” Ja natuurlijk weet ik dat nog. En dan volgt er een gedetailleerde wetenschappelijke uitleg waar de steen wordt gevonden, wat het is en dat veel kleinere stenen al veel duurder zijn, dan de grote brok die hij bij mij gekocht heeft.
Kijk dat is nou leuk aan het verkopen van je winkelstyling.