Zaterdag 8 september, sta ik, geheel tegen mijn gewoonte in op een Brocante markt, bij de Arminiuskerk. Ik doe het echt nooit;
het servies inpakken,gesjouw met zware dozen, het servies uitpakken en later weer sjouwen en alles weer in de winkel zetten.
Maar schattige Christiaan van de Arminius kerk heeft me overgehaald. Hij komt in de winkel met de zin: ‘ik wil je er zóóó’graaag bij hebben’, en zeg zelf, wie kan daar weerstand aanbieden?
Dat is natuurlijk een compliment. Naarmate de dag nadert, heb ik spijt als haar op mijn hoofd. Waarom doe ik dit? Ik heb toch met mezelf afgesproken niet meer op een markt te gaan staan? Maar goed, beloofd is beloofd.
Ik pak vier kratten met servies in en op de kraam pak ik het weer uit. Het is gelukkig is het prachtig weer. Ik sta op het voorplein bij de kerk, met koffie en thee binnen handbereik, wisselgeld, tasjes, kaarten en een steengoede discjocky met lekkere muziek. Wat wil ik nog meer? Er lopen heel veel mensen, de kerk ontvangt die dat wel 1000 bezoekers. Veel leuke gesprekken en enthousiaste reacties aan de kraam, maar wie gaat er op zo’n dag nou slepen met servies, niemand dus.
Ik neem me voor; dit doe ik echt nooit meer!!!!