“Han, wanneer gaan we het pakhuis opruimen en uitzoeken?” Deze ene zin herhaalt An, minimaal 1 x per dag. Omdat ik verteld heb dat ik nog grote voorraden servies heb, waar ik nooit naar omkijk, wordt dit langzamerhand een dringende zaak. Ik zie er erg tegenop. Er staan in het pakhuis zoveel dozen met servies en ik heb geen idee meer wat ik heb. Maar óók héél veel andere dingen. In de loop der jaren is het hele pakhuis vol geslibt met bruikbare koelkasten, winterbanden, stoelen, tafels en andere spullen waarvan het “zonde is om ze weg te gooien”. Maar goed, het moet! Ik kan niet blijven inkopen terwijl ik een heel pakhuis vol met servies heb waar ik nooit naar omkijk.
De eerste keer houden we het 3 uur vol, het is donker en koud. An ziet al veel vooruitgang, ik nog niet. De tweede keer dat we gaan, beginnen we lucht te zien en de derde keer worden we blij en krijgen er lol in.We maken dozen voor Koningsdag en dozen voor de winkel. Er staan prachtige spullen die ik allang vergeten was.
We hebben resultaat van onze inspanningen!!