Het is 2 dagen voor de kerst en ik sta thuis mijn eigen servies in te pakken; VERKOCHT! De dag ervoor komen er aan het eind van de middag een man en een vrouw binnen op zoek naar een servies-set. Het blijkt een echtpaar uit Kaapverdië te zijn. Ze kijken wat rond, maar als ik ze vraag of ik ze kan helpen blijkt dat ze een twaalfdelig servies zoeken. Dat heb ik maar beperkt. De meeste serviezen zijn 6 – of 8 delig, maar 12 delig is uitzonderlijk. Na hier en daar wat te hebben laten zien, komt mevrouw steeds terug bij een bruin servies met Kastelen erop ( Old Britain Castles). In de winkel komen we tot een 8 delig servies. Dat is spijtig want dit servies is nou precies helemaal wat mevrouw zoekt. Omdat ik dit servies zelf thuis heb, zeg ik: ‘kom morgen terug en dan zorg ik dat ik het 12 delig in de winkel heb”. Het echtpaar is blij verrast en we komen een prijs overeen, meneer betaalt me€ 50,- aan. Na het avondeten pak ik al het servies thuis in. “Dit moet naar de winkel”, zeg ik tegen man. ‘Waarom? “ vraagt hij ‘omdat ik het verkocht heb” zeg ik. En dat is het. Het servies gaat mee naar de winkel en de koop wordt gesloten. Als de mensen weg zijn, pak ik voor onszelf een ander servies in. Het hoeft niet 12 delig te zijn.
90. Help, ik heb mijn eigen servies verkocht!
