Op donderdag 20 september krijgt mijn dochter Mathilde haar bul in Leiden, helaas kan ik geen vervanging vinden voor de winkel. Lynde werkt donderdag ergens anders en Feline moet naar school. Dan de winkel maar een halve dag dicht. Terwijl ik loop te haasten met een Indonesische klant die van alles wil zien, komt Anne binnen. Zij komt hier om kennis op te doen over servies, want dat interesseert haar. Omdat ik dat leuk vind heb ik haar aangeboden alles te leren over een servies winkel, servies kopen en porselein servies. Ik zeg; “sorry Anne, ik moet weg” . ‘O jee’, zegt ze, ‘kan ik iets voor je doen?”. Ik hoef niet lang na te denken en zeg ‘de winkel vanmiddag draaien’. En zo gebeurt het dat Anne voor de tweede keer in de winkel komt en dan meteen mag invallen. Ik heb geen tijd om haar iets uit te leggen, dus ik leer haar hoe het pinapparaat werkt en ren dan weg, haar achterlatend met een Indonesische klant die een lamp wil kopen. Loslaten maar. Na vier minuten belt ze al, ‘mevrouw wil korting’. “Nee niet doen” zeg ik en hang weer op. Verder hoor ik niets meer en ik ben de winkel vergeten. Mijn kind krijgt tenslotte niet alle dagen een bul!!
Als ik om half drie weer terug ben in de servieswinkel, tref ik een blije Anne en een flinke verkoop! Wauw.
Anne moet nu door naar haar ‘echte baan’.
Later krijg ik een sms van haar: Bedankt voor vandaag! Heb in tijden niet iets gedaan wat ik echt leuk vindt Xxx An